Palnik o niskiej zawartości azotu jest rodzajem palnika powszechnie stosowanego przy spalaniu kotłów i niektórych przemysłowych operacjach obróbki wysokotemperaturowej. Jako produkt, który pomaga promować ekologię środowiska, palniki niskoazotowe głównie kontrolują i tłumią powstawanie termicznych tlenków azotu. Ze względu na ich mechanizm, kierunek sterowania polega na obniżeniu temperatury płomienia, zwłaszcza temperatury szczytowej płomienia, zmniejszeniu stężenia tlenu w spalinach jednostkowych, skróceniu czasu przebywania spalin w obszarach o wysokiej temperaturze oraz przydzielać różne przestrzenie spalania ze stosunkiem powietrza do paliwa.

Technologia niskoazotowa dla palników obejmuje:

Technologia dystrybucji powietrza o stopniowanym poziomie paliwa/powietrza, technologia spalania bogatego/ubogiego w gaz/powietrze, technologia spalania w pełni wstępnie zmieszanej mieszanki paliwowo-powietrznej, technologia spalania z niskim nadmiarem powietrza, technologia recyrkulacji gazów spalinowych FGR i technologia oczyszczania spalin SCR. Wybierając i łącząc technologie niskoazotowe, można skutecznie osiągnąć bardzo niską emisję tlenku azotu NOx poniżej 30 mg.